برخاستم و از رسول خدا پرسیدم: بهترین کارها در این ماه چیست؟
    فرمود: بهترین کارها در این ماه، پارسایی و دوری جستن از آن چیزهایی است که خدا حرام کرده است.

رسول خدا گریست...
گفتم: ای رسول خدا، چرا گریه می کنید؟ چه چیز شما را به گریه انداخت؟
    فرمود: یا علی از حادثه ای که در این ماه برای تو روی خواهد داد؛ گویی تو را می بینم در حالی که نماز می خوانی و با خدای خود نجوا می کنی، نگون بخت ترین و بدسرشت ترین همه مردمان می آید و با فرود آوردن ضربتی بر سرت، ریشت را به خونت رنگین می سازد.
گفتم: ای رسول خدا، آیا در آن حال دینم سالم است؟
    فرمود: آری در آن حال، دین تو سالم است.

یکی از بزرگان را به محفلی اندر همی ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می کردند. سربرآورد و گفت:

        من آنم که من دانم.

شخصم به چشم عالمیان خوب منظر است/ وز خبث باطنم سر خجلت فتاده پیش

طاووس را به نقش و نگاری که هست خلق/ تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش