پارسي يار
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
RSS
\هومان/
دوچرخه زندگي
پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
\هومان/
دوچرخه زندگياستان تهران / تهران
پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
برگزيدگان مجله در فروردين 1404
1 - در انتظار آفتاب
سي رتبه برگزيده بر اساس تعداد کل پيام در مجله
1 - آواي روستا
2 - « لنگرودي »
3 - *ابرار*
4 - ذره بين زنده
5 - * گل نرگس *
6 - تبسم بهار ♥
7 - قافيه باران
8 - خادمة الشهدا
9 - علي در کلبه درويشي
10 - محمد_عابديني
11 - ياسيدالکريم
12 - هما بانو
12 - * کميل *
13 - .:راشد خدايي:.
14 - *بنت فاطمه*اظهر
15 - گلهو قطعه اي ازبهشت
16 - انديشه نگار
17 - *زهرا.م
18 - مجنون الحسين ع
19 - *ميثم*
20 - ||عليرضا خان||
21 - شبستان نور
22 - * هاتف *
23 - در انتظار آفتاب
24 - «امير معظم»
25 - *قاصدك*
26 - ♥ ح. بالايي
27 - ساعت يك و نيم
27 - محمد جواد س
28 - شهريار کوچه ها
28 - مهسا خانوم
29 - ميراب عطش
30 - قلمدون
30 - *سحربانو*
+
//3 دي، روز ملي ثبت احوال// يادم مياد وقتي بچه بودم، شناسنامه برام خيلي جذاب بود، نگاش که مي کردم يه جور احساس غرور داشتم؛ خوب ديگه هويت منو نشون مي داد. صفحه ها رو ورق زدم، رسيدم به صفحه آخر.....
يه لحظه شوکه شدم، چند دقيقه اي به اون خيره شدم و فکر مي کردم/
اين اولين باري بود که صفحه آخر شناسنامه ام رو مي ديدم!
به روزي فکر کردم که اين صفحه پر ميشه و شناسنامه ام رو ميندازن يه گوشه! - \هومان/
الان خيلي مدرنيزه شده شناسامه ها... مث پاسپورت! - ساقي رضوان
+
درود خدا بر حسين باد... مي فرمايد: «اگر دين نداريد، لااقل آزاده باشيد». واي بر يزيدياني که اسم دينداري را بر خود مي نهند و بويي از آزادي و آزادگي نبرده اند...
+
خوشا به حال دل حاجي اي که دور تو گردد...
که کعبه بيت خدا باشد و تو روي خدايي *** بيا يابن الحسن ، بيا يابن الحسن... - \هومان/
خوشا به حال دلِ مُحرِمي که شد به تو مَحْرم * * * تو روح حج ، تو روان حرم ، تو قلب دعايي/ به مشعر و عرفات و به مکّه يوسف زهرا * * * تو مشعر و عرفاتي، تو مکّه و تو منايي/ بيا يابن الحسن ، بيا يابن الحسن - \هومان/
ان شاءالله قسمت ما و همه دوستداراي زيارت بيت الله الحرام هم ميشه هومان جونم. - محبان الحسن
بيا يابن الحسن آقاجان! - محبان الحسن
+
گويند که واعظي در منبر هميشه از بهشت و نعمت هاي بهشتي مي گفت و از جهنم چيزي نمي گفت. گفتند: آقا از جهنم هم چيزي بفرمائيد؛ آقا فرمودند:
+
**اکسير عشق**هر چند پير و خسته دل و ناتوان شدم/ هرگه که ياد روي تو کردم جوان شدم: چقدر در اشتباهند انسانهايي که فکر مي کنند چون پير شده اند، عاشق شدن را قطع کرده اند؛ چرا که زماني پير شدن را شروع کرده اند که عاشق شدن را قطع کرده اند!
شکر خدا که هرچه طلب کردم از خدا * بر منتهاي همت خود کامران شدم - \هومان/
+
تبريک به تو که در ميان شعله هاي آتش، پيام آور ايستادن و سرخ زيستن هستي ***روزت مبارک***
به جان بر كفان اتش نشان روزتان مبارك مردان بدون ادعا - سامــــــان-100
اونجا آتيش گرفته اونوقت اين آقا وايساده عکس ميگيره ! - يه شيعه
هههههههههه ... نمادينه آقاي دشتي - دكتر نگو بلا بگو
+
بگو به باران، ببارد امشب/ بشويد از رخ، غبار اين کوچه باغ ها را/ که در زلالش، سحر بجويد/ ز بيکران ها، نشان ما را...
چه باروني ام زد ديشب/ فقط حيف شد که نشد برم زير بارون... - \هومان/
+
واقعا انسان چقدر هنرمنده: اگه بخواد کاري رو انجام بده، راهش رو پيدا مي کنه؛ و اگه نخواد انجامش بده، بهونش رو پيدا مي کنه!
گاهي سر خودشم كلاه ميزاره!!!! - حسين!
قطعا و اين به خاطر انسان بودنمونه! - ايميك
اي انسان، تو ديگه کي هستي!!! - \هومان/
دست شيطون رو بستي:دي :دي - محبان الحسن
+
***زيباترين حجابي که ديده ام!*** زيباترين حجاب در اختيار ديدگان توست؛ از آن به خوبي محافظت کن!
منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن/ منم که ديده نيالودم به بد ديدن - \هومان/
+
تو را قدر اگر کس نداند، چه غم؟ شب قدر را مي ندانند هم!
شب قدر است گر قدر بداني...! - سارا زيبايي
به به جناب سروان، سلام عرض شد. احوال شما چطوره؟ طاعات قبول قربان. التماس دعا داريم. - محبان الحسن
سلام، و همچنين عزيز. - \هومان/
+
زاهدي مهمان پادشاه شد، چون به طعام بنشستند کمتر از آن خورد که ارادت او بود و چون به نماز برخاستند بيش از آن کرد که عادت او تا ظن صلاحيت در حق او زيادت کنند...
چون به مقام خويش آمد، سفره خواست تا تناولي کند. پسري صاحب فراست داشت، گفت: اي پدر باري به مجلس سلطان در طعام نخوردي؟ گفت: در نظر ايشان چيزي نخوردم که بکار آيد. گفت: نماز را هم قضا کن که چيزي نکردي که بکار آيد. - \هومان/
+
پادشاهي پارسايي را ديد، گفت: هيچت از ما ياد آيد؟ گفت: بلي، وقتي که خدا را فراموش مي کنم...
... - \هومان/
+
عابدي را حکايت کنند که شبي دَه مَن طعام بخوردي و تا سحر ختمي (:يک دور قرآن خواندن) بکردي؛ صاحبدلي شنيد و گفت: اگر نيم ناني بخوردي و بخُفتي، بسيار از اين فاضل تر بودي.
اندرون از طعام خالي دار/ تادر آن نور معرفت بيني * تُهي از حکمتي به علتِ آن/ که پُري از طعام تا بيني - \هومان/
+
ياد دارم که ايام طفوليت، بسيار عبادت مي کردم و شب را با عبادت به سر مي آوردم؛ در زهد و پرهيز جديت داشتم. يک شب در محضر پدرم نشسته بودم و همه شب را بيدار بوده و قرآن مي خواندم، ولي گروهي در کنار ما خوابيده بودند، حتي بامداد براي نماز صبح برنخاستند. به پدرم گفتم: از اين خفتگان يک نفر برنخاست تا دو رکعت نماز بجاي آورد، به گونه اي در خواب غفلت فرو رفته اند که گويي نخوابيده اند بلکه مرده اند.
◄