ماه مهر، ماه پاسداشت مهر و محبت و ماه بزرگداشت استادان این مکتب، مولوی و حافظ بود.
درس ایشان، سراسر درس ناب مهرورزی ست:
«دراین خاک دراین خاک دراین مزرعه پاک
|
|
بجز مهر، بجز عشق، دگر تخم نکاریم»
|
***
|
«ما قصه? سکندر و دارا نخواندهایم
|
|
از ما بجز حکایت مهر و وفا مپرس»
|
مُلک و مَلکوت، شیفته سخن آنانند:
«سخنم خورفرشتهست من اگرسخن نگویم
|
|
ملک گرسنه گوید که بگو خمش چرایی»
|
***
|
«صبحدم از عرش می آمد خروشی، عقل گفت:
|
|
قدسیان گویی که شعر حافظ از بر میکنند»
|
چراکه سخنشان، از قرآن نور گرفته است:
«من بنده? قرآنم اگر جاندارم
|
|
من خاک در محمد مختارم»
|
***
|
«صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
|
|
هرچه کردم همه از دولت قرآن کردم»
|
|